1. Wiersz poleceń (ang. Command Line Interface, CLI) – jeden z najczęściej spotykanych sposobów interakcji człowieka z komputerem. Wiersz poleceń to także program systemu Windows. Można otworzyć go przez wpisanie w funkcji uruchom polecenia cmd (Windows XP) lub wprowadzenie w funkcji wyszukaj programy i pliki nazwy cmd.exe (Windows 7).
ipconfig – polecenie w systemach operacyjnych Microsoft Windows służące do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Zwalnia i aktualizuje dzierżawy DHCP oraz wyświetla, rejestruje i usuwa nazwy DNS. Narzędzie pomocne przy wykrywaniu błędnego adresu IP, maski podsieci lub bramy domyślnej. Odpowiednik w systemach UNIX to ifconfig.
Przykłady użycia:
*ipconfig – pokazuje skróconą informację o interfejsach
*ipconfig /all – pokazuje wszystkie dane interfejsów
sieciowych
*ipconfig /renew – odnawia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
*ipconfig /release – zwalnia wszystkie dzierżawy adresu z
DHCP
*ipconfig /? albo ipconfig / – wyświetla komunikat pomocy
*ipconfig /flushdns – czyści bufor programu rozpoznającego
nazwy DNS
*ipconfig /displaydns – wyświetla zapamiętane tłumaczenia
DNS→IP .
2.Adres fizyczny (ang. physical address) - adres słowa pamięci
fizycznej, pojawiający się na magistrali adresowej procesora w momencie
odwoływania się do pamięci operacyjnej lub przestrzeni wejścia-wyjścia.
Adresem fizycznym nazywa się czasem też adres MAC, który
jest unikatowy i przypisany fabrycznie każdej karcie sieciowej.
3.DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol – protokół
dynamicznego konfigurowania węzłów) – protokół komunikacyjny umożliwiający
komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta,
adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci. Protokół DHCP
jest zdefiniowany w RFC 2131 i jest następcą BOOTP. DHCP został opublikowany
jako standard w roku 1993.
W sieci opartej na protokole TCP/IP każdy komputer ma co
najmniej jeden adres IP i jedną maskę podsieci; dzięki temu może się
komunikować z innymi urządzeniami w sieci.
4.Adres IP (ang. IP address) – w protokole IP liczba nadawana
interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów (broadcast, multicast), bądź całej
sieci komputerowej, służąca identyfikacji elementów sieci w warstwie trzeciej
modelu OSI – w obrębie sieci lokalnej oraz poza nią (tzw. adres publiczny).
Adres IP nie jest "numerem rejestracyjnym"
komputera – nie identyfikuje jednoznacznie fizycznego urządzenia – może się
dowolnie często zmieniać (np. przy każdym wejściu do sieci Internet) jak
również kilka urządzeń może dzielić jeden publiczny adres IP.
5.Maska podsieci, maska adresu (ang. subnetwork mask, address
mask) – liczba służąca do wyodrębnienia w adresie IP części sieciowej od części
hosta.
Pola adresu, dla których w masce znajduje się bit 1, należą
do adresu sieci, a pozostałe do adresu komputera. Po wykonaniu iloczynu
bitowego maski i adresu IP komputera otrzymujemy adres IP całej sieci, do
której należy ten komputer.
6.Brama sieciowa (ang. gateway) – maszyna podłączona do sieci
komputerowej, za pośrednictwem której komputery z sieci lokalnej komunikują się
z komputerami w innych sieciach.
W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa) (ang. default
gateway) oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać
pakiety o ile nie powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych,
znanych im routerów. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie
komputery korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im łączność z
innymi podsieciami lub z Internetem.
Adresy komputerów w sieciach lokalnych:
* 10.10.10.xxx
* 10.0.0.xxx
* 168.162.xxx.xxx
7.Domain Name
System (DNS, pol. „system nazw domenowych”) – system serwerów, protokół
komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów
sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy
zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki DNS nazwa mnemoniczn
jest tłumaczona na odpowiadający jej
adres IP, np
*onet.pl
--> 213.180.141.140
*
facebook.com --> 31.13.69.80
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz